domingo, 16 de octubre de 2011

New divide...

Cuando todo se perdió...

¡Aloha! Hoy me presento como la persona que no tiene ningún tipo de respeto a nada, y a la que le apetece hacer una pequeña reflexión... ahí voy!
    Tenemos toda una vida por delante, un mundo de posibilidades y de experiencias que nos esperan tan solo por que las busquemos. Entonces ¿Por que nos anclamos a algo, monótono o inalcanzable? ¿Por que decidimos quedarnos en un punto en nuestras vidas que ya conocemos, que sabemos su desenlace y sus conseqüencias y no avanzamos hasta otro punto más desconocido y repleto de nuevos caminos?
    Me he autoimpuesto una condena y tortura diaria, ver a la persona que quiero prácticamente todos los días, intentando aparentar indiferencia y luchando para que la suya no me afecte, mientras que en secreto escribo prosas con enigmas y poesías con significado oculto que me permiten desahogarme de una forma leve, muy leve, que luego publico con esperanza de que algún día se indigne a leerme. Maldita seas...
     Luego, ves a gente que solo se conforma con la gente que ve a su alrededor, charlan, salen de fiesta y se abrazan hasta que se quedan asolas y empiezan a decirse lo hijo de puta o zorra que es cada uno (sin la presencia del otro por supuesto). No con esto estoy diciendo que yo me libre de esta hipocresía, simplemente me limito a criticarla, ya que normalmente soy testigo de escenas bastante graciosas, rabietas que duran 2 días en las cuales hay una guerra abierta en la que todo vale, para luego con un par de besitos arreglarse el asunto. Dios, me dan arcadas...
    Algo más, algo más, no mucho la verdad, tenía ganas de publicar algo y lo único que se me ocurría era quejarme un poco, siento si os he aburrido, ala, nos vemos!

2 comentarios:

  1. Jo li dic adolescència a tot això.
    A part, et contradius…tu mateixa estàs a una cosa monòtona e inabastible…així que..xDD
    Se't passarà…espere…i a tot el mon. I maduraran, o no.

    ResponderEliminar
  2. Per ixe mateix motiu critique, es a dir, me critique, en fi, el que dius, adolescència XD

    ResponderEliminar